Etiketten op kattenvoer

Is het je al eens opgevallen dat de etiketten op kattenvoer er heel anders uitzien dan die op ons eigen eten? Dat lijkt misschien vreemd, maar dat is het niet. Ze zijn namelijk oorspronkelijk bedacht voor veevoer. Het nadeel is alleen dat jij als eigenaar een hele uitdaging hebt als je voer voor je kat wilt kiezen.

Want wat staat er allemaal op het etiket van kattenvoer?

Om te weten wat er in het voer zit kijken we vooral naar twee onderdelen van de verpakking: de lijst met ingrediënten en de analyse van het voer.

De ingrediëntenlijst

Fabrikanten moeten alle ingrediënten in het voer vermelden op de verpakking. Hieronder vallen ook toevoegingen zoals vitaminen, mineralen en andere supplementen. Deze vermelding mag in de vorm van een complete lijst met alle afzonderlijke ingrediënten genoemd worden, of door middel van een zogenaamde gesloten declaratie waarbij de ingrediënten niet afzonderlijk maar in categorieën worden vermeld. In het eerste geval vind je termen als ‘rund’ of ‘kippenhart’ op de verpakking en in het tweede geval staat er ‘vlees en dierlijke bijproducten’, een term die voor een gesloten declaratie wettelijk bepaald is. In beide gevallen zegt dit echter niets over de kwaliteit van de ingrediënten. Bijproducten zijn de delen van een geslacht dier die wij niet opeten, maar die hoeven niet per se slecht te zijn.

Tevens moeten alle ingrediënten op de verpakking genoemd worden zoals ze in de grote kookpot zijn gestopt. Er mag dus geen ‘kip’ worden genoemd als het in de vorm van kippenmeel is toegevoegd. Vergelijk het met het recept voor koekjes uit je eigen kookboek. En ze moeten in een juiste volgorde worden genoemd. Het ingrediënt dat er het meeste in zit moet namelijk helemaal vooraan staan. Daarna het op één na grootste bestanddeel en aan het einde vinden we dat wat er het minst in zit, meestal zijn dat de mineralen en vitaminen.

Wat is dan het verschil tussen kip en kippenmeel?

Nou, hier zit bij droge brokken wel een addertje onder het gras. Verse kip bevat namelijk zo’n 65% water waardoor het zwaarder is en daardoor hoger op de ingrediëntenlijst voorkomt dan droge kippenmeel. Maar 35 gram kipfilet is niet hetzelfde als 35 gram kippenmeel. Kippenmeel bestaat voornamelijk uit eiwitten terwijl de kipfilet vooral water bevat en gemiddeld maar 3,5 gram eiwit. Voer met verse kip als eerste ingrediënt lijkt dan misschien prachtig, maar in werkelijkheid kom je daarmee erg bedrogen uit. Het voer lijkt veel vlees te bevatten, maar dit valt tegen als de brok eenmaal gedroogd is. Tijdens het produceren van droge brokken gaat immers bijna al het vocht verloren. Dus laat je niet misleiden door vers vlees als één van de eerste ingrediënten!

De analyse

Dit gedeelte van het etiket klinkt erg ingewikkeld, maar vertelt gewoon hoeveel eiwitten, vetten, mineralen en vitaminen er in het voer zitten. Het zijn geen nauwkeurige cijfers want er mag met kleine percentages vanaf geweken worden. Dit geeft de fabrikanten de ruimte om niet iedere productieronde het voer uitgebreid te hoeven testen en steeds de etiketten aan te moeten passen.

Gekke termen

Er worden in de analyse ook verschillende vreemde termen gebruikt. Dit zijn echter andere woorden die uiteindelijk wel de zelfde informatie geven als op de etiketten van onze eigen voeding. Met ‘as’ worden simpelweg alle mineralen bedoeld en het woord ‘ruw’ zegt iets over de manier waarop de waardes zijn bepaald en niet over het ingrediënt.

Ingrediënten bepalen ze vooraf en de analyse achteraf

De ingrediënten op de verpakking staan erop zoals ze vooraf aan het voer zijn toegevoegd. De analyse is de informatie over hoe de brok in de zak zit, zoals de kat het voer eet. Die wordt dus achteraf bepaald, na het koken.

What’s in the name?

De etiketten mogen volgens de wet niet misleidend zijn, maar de namen van kattenvoer zijn listig bedacht. Ze springen vaak in het oog en zijn daardoor zeer interessant voor de marketing van het voer. Daarnaast zeggen ze heel veel over de inhoud van de verpakking. Kleine nuances in woordgebruik betekenen namelijk een wereld van verschil in de samenstelling van het voer.

Wat eten we vandaag?

Voer ‘met kip’ is heel iets anders dan voer dat ‘rijk is aan kip’ of een ‘kip-menu’. Het lijkt een onschuldig detail, maar de namen liggen in de wet vast en het is het verschil tussen 4% kip, 14% kip of 26% kip.

Misleidende namen

Voer waar op de verpakking staat ‘met zalm’ bevat dus in ieder geval 4% zalm, maar het bestaat waarschijnlijk vooral uit rundvlees. De 4% zalm wil namelijk niet zeggen dat er geen andere dierlijke ingrediënten in het voer aanwezig zijn. De rest wordt namelijk vaak aangevuld met de minder dure eiwitten van bijvoorbeeld rund- of kippenvlees. De naam van het kattenvoer mag dan niet misleidend zijn, maar je moet van goede huizen komen om te weten wat je koopt. Fabrikanten houden zich echt aan de regels, maar maken ook graag gebruik van marketingtechnieken.

Compleet of aanvullend voer

Om een kat zijn leven lang gezond te houden moet zijn voer goed zijn samengesteld. Gelukkig kunnen nagenoeg alle brokken gewoon iedere dag aan een kat gevoerd worden, maar dat kan niet met al het voer in blik. Dat voldoet namelijk lang niet altijd aan de eisen die nodig zijn om het dag in en dag uit te kunnen voeren. Voer dat niet compleet is samengesteld is bedoeld als aanvulling op ander voer dat wel compleet is. Dus controleer de verpakking en kijk altijd of het woord compleet erop staat. Anders is het een snack en geen voer.

Waar staan de koolhydraten?

Fabrikanten van kattenvoer hoeven de koolhydraten niet op de verpakkingen te vermelden, maar dat betekent niet dat ze er niet in zitten. In tegendeel! Vooral de droge brokken zitten vol met suikers. Deze zijn nodig als een soort lijm die ervoor zorgt dat de brokken hun vorm behouden en niet uit elkaar vallen.

Het is echter heel makkelijk om zelf te bepalen hoeveel koolhydraten er in het voer zitten. De fabrikanten moeten namelijk wel alle overige voedingsstoffen op de verpakking vermelden. Dus als we die bij elkaar optellen weten we precies wat er nog ontbreekt: de koolhydraten.

Hieronder zie je de analyse van een droge brok voor een volwassen kat die als premium voer wordt verkocht. In de analyse van dit voer vinden we op het etiket de hoeveelheid eiwitten, vetten, as (mineralen), vezels en het vocht. Tellen we die bij elkaar op dan zien we dat dit voer voor 67,5% uit deze voedingsstoffen bestaat. De overige 32,5% zijn dus de koolhydraten.

En waar staan de calorieën?

Lang niet alle verpakkingen noemen het aantal calorieën. Dat maakt het lastig om zelf te bepalen hoeveel voer je kat nodig heeft.

Maar hoeveel mag Minoes er dan van eten?

Om te weten hoeveel je kat van het voer mag eten kijk je naar de dosering op de verpakking. Fabrikanten zijn verplicht om die richtlijnen te vermelden. Vaak is de hoeveelheid voer afhankelijk van het gewicht van de kat, maar let op, het zijn richtlijnen. Niet iedere kat heeft dezelfde energiebehoefte. Een zeer actieve kat heeft misschien graag een beetje meer dan de richtlijn en een luie bankhanger mogelijk wat minder.

Tot slot

Fabrikanten van kattenvoer moeten zich aan veel wettelijke voorschriften en richtlijnen houden. Alles wat ze op de verpakking vermelden is aan regels gebonden. Hoewel wij als eigenaren vaak graag meer informatie zouden willen krijgen, hoeven de fabrikanten die niet op de verpakking te vermelden.

Maar de fabrikanten wekken wel een illusie. Voer is vaak in werkelijkheid anders samengesteld dan jij als consument denkt. En dat is wel bijzonder lastig als je een kat hebt die bijvoorbeeld allergisch is voor bepaalde ingrediënten. Maar let ook goed op het woordje ‘smaak’, want schijn bedriegt. Voer dat ergens naar smaakt is iets anders dan dat het ingrediënt er ook werkelijk in zit.

Eet smakelijk!

Copyright © 2024 Voer Voor Katten | Privacyverklaring